عالمی وار :: دالغا دالغا

برادرم می توانست پاسخ زیرکانه ای بدهد. اما از همه ی جمله های دهن پرکن خسته شده بود. این بود که زبانش را بی ادبانه در آورد و به صدای بلند گفت:

منی که این بالا هستم شاشم خیلی بلندتر از مال دیگران است!

جمله ی چندان پرمعنایی نبود، اما دیگر جایی برای بگو مگو نمی گذاشت. پدرم دهانه ی اسب را کشید. دستش را از لای شنل بیرون آورد و آسمان را نشان داد که ناگهان ابری سیاه آن را پوشانده بود، و فریاد زد:

مواظب باش پسرم، آن بالا کسی هست که می تواند روی همه ی ما بشاشد!

۱۰ مرداد ۹۱ ، ۰۷:۳۸

سلام

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد