قاییت
دوشنبه, ۲۰ آذر ۱۳۹۱، ۰۵:۲۹ ق.ظ
قاییت دورنالارین یاز نفسینده
دویونلو آخشامین پنجره سینده
شعریمه چیپ جالان سویون سسینده
قاییت قوللاریمی اؤزومه قایتار
***
سنی تاپشیرارام بولودلار یاغا
پاییز دوداغیندا یاغاسان باغا
آز قالیر حسرتین چئوریلسین داغا
قاییت قوللاریمی اؤزومه قایتار
***
بیلمم نه سئحیردی بیلمم نه ایشدی
قارا ساچلاریندان الیم سوروشدو
قوللاریم قیریلیب بوینونا دوشدو
قاییت قوللاریمی اؤزومه قایتار
***
گئی آیاقلارینی قاش قارالاندا
قاطار گؤرپولری فیکره دالاندا
اوگون او آخشامی یادا سالاندا
قاییت قوللاریمی اؤزومه قایتار
شعر از : دومان
۹۱/۰۹/۲۰
به جست و جویت بودم
در این لحظه ی روحانی
ابر وجودم بارید و تازه شدم
آنگاه که مرا می خوانی
وجودم زنده می شود
می دانم که می بینی ام
اما فاصله ها بیداد می کنند
من هراسی ندارم
کویر را
میان چشمان بیدلان می کارم
تا در آن دریا جاری شود
روشنایی دنیا را به زمین خواهم بخشید
آنگاه میان آسمان لانه خواهم کرد ...